Θλιβερή αναγγελία απώλειας ιδρυτικού μέλους του ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ.
- 31/10/2019
- 0
Με μεγάλη θλίψη πληροφορηθήκαμε ότι σήμερα 31-10-2019 αναχώρησε για το τελευταίο του ταξίδι ο Επίτιμος Αντιναύαρχος Κωνσταντίνος Δημητριάδης. Ο σεβαστός Ναύαρχος υπήρξε ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές της ιδέας ίδρυσης του ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. και ένα από τα σημαντικότερα ιδρυτικά του μέλη. Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΙΝΙΣ, εκ μέρους όλων των μελών, εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια προς τους συγγενείς και οικείους του εκλιπόντος.
Καλή ανάπαυση κύριε Ναύαρχε. Σας ευχαριστούμε γιά όλα όσα μας προσφέρατε.
Ακολουθεί το βιογραφικό του αποβιώσαντος:
Δημητριάδης, Κωνσταντίνος Παύλος
του Ανδρέα (ΑΜ 1059)
Αθήνα, 10.04.1937
Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. στις 29.09.1954, αποφοίτησε δε ως μάχιμος Σημαιοφόρος στις 29.06.1958. Ακολούθως, προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο στις 14. 06.1961, σε Υποπλοίαρχο στις 12.05.1966 και σε Πλωτάρχη στις 29.06.1970. Στις 25.05.1973, Κυβερνήτης του πετρελαιοφόρου ΑΡΕΘΟΥΣΑ, συνελήφθη για τη συμμετοχή του στο αντιδικτατορικό Κίνημα του Ναυτικού του Μαΐου 1973, αποφυλακίστηκε στις 21.08.1973 με τη χορήγηση της γενικής αμνηστίας και αποτάχθηκε στις 10.11.1973. Στις 13.08.1974, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (τέλη Ιουλίου 1974), επαναφέρθηκε στη μόνιμη υπηρεσία ως μηδέποτε απομακρυνθείς και προήχθη σε Αντιπλοίαρχο την 01.04.1975, σε Πλοίαρχο στις 11.04.1982, σε Αρχιπλοίαρχο στις 28. 01.1986 και σε Υποναύαρχο την 01.03.1988, αποστρατεύθηκε δε στις 07.05.1990 ως Αντιναύαρχος ε.α. Στις 30.07.1997, ανακλήθηκε η αποστρατεία του, προήχθη σε Αντιναύαρχο αναδρομικά από 04.03.1991, λογίστηκε δε σε αποστρατεία από 26. 02.1992 ως Αντιναύαρχος ε.α. Στις 23.08.2001, του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αντιναυάρχου για τη συμμετοχή του στο Κίνημα του Ναυτικού του Μαΐου 1973 και τη φυλάκισή του στη διάρκεια της δικτατορίας της περιόδου 1967-1974.
Μετεκπαιδεύθηκε στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο στο Key West των ΗΠΑ (1969) και φοίτησε στη βρετανική Σχολή Ναυτικής Τακτικής (1972), τη Ναυτική Σχολή Πολέμου (1977) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (1978-1979). Έλαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Ανθυποβρυχιακού Πολέμου και Επιτελούς Εθνικής Άμυνας.
Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις.
Διατέλεσε Κυβερνήτης της κυπριακής τορπιλακάτου Τ3 (1965-1966, Ανθυποπλοίαρχος), των τορπιλακάτων ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ (1968, Υποπλοίαρχος) και ΔΡΑΚΩΝ (1968-1969, Υποπλοίαρχος), που παρέλαβε στην Αμφιάλη και ενεργοποίησε, καθώς και του πετρελαιοφόρου στόλου ΑΡΕΘΟΥΣΑ (1973, Πλωτάρχης).
Μετά την επάνοδό του στο Ναυτικό, διατέλεσε Κυβερνήτης του πετρελαιοφόρου στόλου ΑΡΙΑΔΝΗ (1974-1975, Πλωτάρχης/Αντιπλοίαρχος) και του αντιτορπιλικού ΣΦΕΝΔΟΝΗ (1980-1981, Αντιπλοίαρχος), Διευθυντής ΓΕΝ/Β3 (1983-1985, Πλοίαρχος) και συγχρόνως ΓΕΝ/Β1 (1985), καθώς και Διευθυντής του Επιτελικού Γραφείου του Αρχηγού του ΓΕΝ (1985-1986, Πλοίαρχος/Αρχιπλοίαρχος).
Κατόπιν, ανέλαβε καθήκοντα, ως μεν Αρχιπλοίαρχος, Διοικητή Αντιτορπιλικών (1986-1987) και Διευθυντή Β΄ Κλάδου του ΓΕΝ (1987-1988), ως δε Υποναύαρχος, Διοικητή Ναυτικής Εκπαίδευσης (1988-1989) και Διοικητικής Μέριμνας Ναυτικού (1989-1990).
Ενδιαμέσως, εκτός από άλλα πλοία του Στόλου, υπηρέτησε στο Αρχηγείο Ναυτικού, το Ναύσταθμο Κρήτης, τη Σχολή Εξάσκησης Ναυτικής Τακτικής, το Κέντρο Εκπαίδευσης ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, το ΓΕΝ, το Επιτελείο της Διοίκησης Ναυτικής Εκπαίδευσης και σε επιτελείο του ΝΑΤΟ (NAVSOUTH, 1981-1982).
Την περίοδο 2000-2005, χρημάτισε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Άλσους Ελληνικής Ναυτικής Παράδοσης (Αντιναύαρχος ε.α.).
